woensdag 26 oktober 2011

Weer thuis

Na een korte nacht en een voorspoedige vlucht zijn we om ongeveer 12.00 u geland. Toen zijn we met de trein vanaf Schiphol via Utrecht naar Gouda gereisd en om 15.00 u stapten we binnen in ons eigen huisje. De kinderen vonden het ook weer fijn dat we er waren. 

's Avonds zijn we op tijd naar bed gegaan maar vandaag voelden we ons nog best heel moe. 
De komende dagen zullen we nog wat dingetjes op de blog zetten om alles zo goed mogelijk weer te geven.

maandag 24 oktober 2011

Maandag 24 oktober 2011

Het is hier nu 5 voor half 5 ´s middags, om half 7 hopen we te gaan rijden naar de verhuurder van de auto, daarna rechtstreeks naar het vliegveld en dan vliegen we om 21.10 curacaose tijd. De koffers staan ingepakt, maar eerst zullen we nog wat over onze belevenissen schrijven. 

Vanmorgen hebben we voor de laatste dag geluierd (laat uit bed, douchen en dan rustig aan gaan eten) en zijn daarna vertrokken naar het strand om te snorkelen.

Langs de weg bij Jan Kok keken we naar links en welja, kijk maar mee:





Nu stonden ze wel op de plek waar ze vaker staan. We hebben er gewoon even van staan te genieten!


We reden naar Daaibooi en nadat we een palmboom hadden gevonden waar we lekker onder konden zitten spurtte Martin algauw de zee in, visjes kijken..
.. door het slechte weer van de afgelopen dagen was het water troebel en kon je niet zo heel veel zien maar hoe verder weg je zwom van de kust hoe beter het werd. 
veel stranden zijn hier mooi, er staan palmbomen, er zijn rotsen en heel blauw water. 








Op het strand liep een duifje om ons heen, een heel kleintje, ook waren er vlakbij de parkeerplaats 2 poesjes. 


Er waren twee jonge dames die belangstelling hadden voor de snorkel, ze vroegen aan Martin of zij het ook eens mochten proberen, na een poosje kwamen ze hem terug brengen en zeiden ze overtuigt te zijn, ze gingen er ook een kopen, zo mooi vonden ze het!!



Ayo! van Curacao!! tot gauw allemaal!

Henk en Arja we zullen jullie missen, we hebben een heerlijke week gehad op Grote Berg, ook kijken we terug op leuke en mooie gesprekjes die we hadden, de pracht die de natuur te bieden heeft, de afwisseling in het weer, het bezoek aan jullie gemeente, de bbq,  de blaren van de spontane hulpactie, alles was even leuk! We wensen jullie voor de toekomst al het goede toe maar vooral de kracht van Boven. Maak er iets moois van! 
Als onze mannen groter zijn komen we misschien nog een keer aanvliegen, zij zouden het hier vast ook heel mooi vinden!!

Lieve groetjes, Martin en Annelies

zaterdag 22 oktober 2011

Zaterdag 22 oktober 2011

Ha allemaal, 

Op dit moment staat er een verfrissend windje op het eiland, vannacht heeft het diverse keren geregend en vanmorgen vroeg was er best wat onweer. Op dit moment zien we allemaal sluier bewolking en bloemkoolwolken. 



Op het fraai geworden grind zijn de mannen bezig om een tent op te zetten voor de barbecue vanavond.



Wij hopen zo naar de Christoffelberg te gaan, je hebt in dat natuurpark autoroutes met op diverse plekken bezienswaardigheden. Ook schijn  je er veel dieren te kunnen zien. Op een plaats zijn er rotstekeningen bewaard van de allereerste bewoners van het eiland, de indianen. Voor meer informatie zie; http://www.vakantie-curacao.nl/bezichtingen/christoffel_park.html

..vanwege de korte tijd die ik nu heb meer foto (uit het Christoffelpark) dan tekst het is nml al half 12 en van een dag in de warmte krijg je slaap. De bbq vanavond was reuze gezellig! later meer... tot dan!











vrijdag 21 oktober 2011

Vrijdag 21 oktober

..regen, wind, hoge golven en onweer op Curacao...

In verband met de herfst is het weer wisselend, van heel heet naar een grote plensbui het kan zomaar in een paar minuten gebeurd zijn. 

Wij besloten vandaag eens wat meer naar de andere kant van het eiland te gaan (oostkant) richting de tafelberg. Onze eerste stop was bij shoppingmall zuikertuintje /bloempot. Een leuk winkelcentrum met winkels waar de meest mooie merkkleding te koop is. Leuk om even rond te struinen en dan te genieten van een echt Italiaans ijsje onder een amandelboom. 

Via een omweg reden we naar de Caracas Baai, op de punt van deze baai stond een fort (Blekenburg), we hebben er een mooi rondje door de natuur gemaakt en zagen ineens voor ons de Tafelberg. Echt jammer dat ze deze berg zo aan het afgraven zijn! 



We kregen een beetje trek en zijn toen op zoek gegaan naar een creools restaurant wat ons aanbevolen was in Punda. Hier wordt door locale mensen eten gemaakt en veel inwoners komen er eten. Het is een soort overdekte hal met heel veel picknicktafels, de mensen zijn er reuze aardig. De bevolking hier eet ook veel geitenvlees en van een mevrouw mochten we dit proeven, het was heerlijk, de smaak deed ons denken aan een stoofpotje (boeuf bourginon bijvoorbeeld). Wij hadden al aangegeven dat we Bakkeljouw wilden eten en dat kregen we dan ook even later geserveerd. De gelige stukken zijn geen aardappelen maar dat is een soort deeg gemaakt van gele meel, voedzaam, niet heel uitgesproken qua smaak maar wel heel lekker bij de vis. 


We hebben nog even een rondje gelopen en zagen dat de pontjesbrug aan de kant lag. Later begrepen we dat dit vanwege de hoge golfslag was. Ook onweerde het een paar keer, het viel ons op dat de donder lang aanhield.

Meneer agent kwam ons heel vriendelijk vragen of we naar de andere kant moesten? hij attendeerde ons erop dat we dan met de bus konden, heerlijk als iemand voor je denkt! 
We hebben speciaal voor de liefhebbers de Venezolaanse vissersbootjes bij dag gefotografeerd en we hebben een foto van de taarten... beloofd is beloofd..
Via de weg richting bullenbaai maakten we een stop in Sint Michiel, de zee bruiste enorm en een golfslag dat er was! Normaal is hier een vrij breed strand maar dit was overspoeld door de zee. We hebben een poos het schouwspel van de golven op staan nemen en de zonsondergang afgewacht. 

Wat ons betreft is de Westkant van het eiland aantrekkelijker dan het stedelijke Oosten. Henk en Arja hebben hier op grote berg een heel mooi plekje uitgezocht met hun appartementjes! 

Wij hopen morgen weer wat te schrijven, tot dan!

donderdag 20 oktober 2011

Donderdag 20 oktober

Ha allemaal, 

Nog even een gedeelte van de dag op de blog voor iedereen in Nederland de koffer weer induikt...


Zoals elke morgen tot nu toe schijnt de zon als we opkomen maar zodra we aan tafel willen gaat het regenen. Deze regen blijft ons verbinden met het Hollandse weer!!  .. met dit verschil dat het daarna wel meteen heel mooi weer is!


Henk en Arja en de broer van Arja (Peter) gingen vanmorgen het terrein iets egaliseren met wat zand (gemalen gesteente) waarna er zeil over het terrein uitgerold moest worden.

Op het zeil komt vanmiddag grind. We vonden het leuk om te helpen en vanwege de wind die onder het zeil sloeg waren een paar extra handen een welkome aanvulling.  




Tussendoor hebben we een paar keer wat gedronken want van werken in de zon krijg je het erg warm! Ineens zagen we een leguaan, hij werd door Arja verwend met appel en dat kon hij wel waarderen!





Martin zag op de trap in het zwembad een sprinkhaan zitten, echt een grote! en daarna een gekko op het terras, langzamerhand nemen we kennis van de fauna op dit Caribische eiland!



Tijdens het eten van een broodje kwam de vrachtwagen het grind brengen. 

Er werd een berg gestort en daarna kwam er een bobcat om het grind te verdelen. De bobcat had echter geen sturende wielen en door het ''draaien'' wat hij deed vernielde hij het door ons zo keurig gelegde zeil. ..snik.. Na wat overleg werd besloten de bobcat te laten stoppen en omdat we vanmorgen ook geholpen hadden besloten we dat we zouden helpen met het weg kruien van de berg grind. 

Maar poeh -poeh, wat een warmte, na even scheppen moest je gewoon in de schaduw gaan staan en heel veel drinken! Henk gaf aan nooit te kunnen bedenken dat de dochter van Aat nog eens zou helpen zijn tuin in orde te maken! 
Het gaf de burger moed dat wat je deed zichtbaar resultaat opleverde! Na een paar uur was de lading goed verdeeld en kregen we een heerlijk ijsje. 

Nog even douchen en daarna zijn we toch nog maar even er op uit gegaan naar Willemstad. Via Otrabanda naar Punda over de grote brug gereden waarbij je prachtig uitzicht hebt op de haven en aan de andere kant de pontjesbrug. 

Eenmaal aangekomen op de plaats van bestemming, nabij de synagoge, begon het te regenen. We zijn toen eerst wat gaan eten bij Waterfort (diverse terrasjes naast elkaar aan zee). Op een bepaald moment kwam een ober aan met wat spul in een schaaltje wat hij in zee gooide. Hij wenkte dat we konden komen en toe zagen we murenen (roofvissen).

Na de maaltijd hebben we een wandelingetje gemaakt over de pontjesbrug en een stukje centrum. Hier kwamen we een stel muzikanten tegen. De een speelde op een soort draaiorgel en de ander had een muziekinstrument wat leek op een spatbord van een fiets en hij maakte er muziek op met een tang waarbij hij ook met zijn vingers verschoof. Het klonk erg gezellig en er bleven ook wat mensen staan luisteren. Daarna zijn we nog langs de drijvende markt gelopen, langs de kade liggen diverse venezuelaanse bootjes die verschillende waar verkopen. 


Nadat we al dit fraais bekeken hadden hebben we de auto weer opgezocht en zijn we weer richting grote berg gereden. Onderweg moesten we voor rood stoplicht wachten. Voor ons stond een toyota busje. Ineens viel ons iets op; de ruitenwisser stond aan maar deze wiste niet de ruit schoon maar hij wiste ondersteboven.....o.a. de nummerplaat........


iedereen de groetjes van ons en reageer gerust als je wilt.
Doeg!

woensdag 19 oktober 2011

woensdag 19 oktober 2011

We wilden gaan ontbijten en hadden net alles buiten staan toen barstte er een enorme bui los. Snel onder het afdak luisterend naar het gekletter aten we ons ontbijt. Het brood hier is wat luchtiger dan in Nederland en het witte brood smaakt een beetje zoet. Er zijn hier best veel soorten brood te koop, zelfs een soort pepernootbrood. 

De papegaai op de eerste foto van de blog van gisteren is gemaakt van een autoband welke vandaag door Arja is gevuld met een dikke laag suiker. Op deze zoetigheid komen suikerdiefjes af, dit zijn hele kleine gele vogeltjes die gek op suiker zijn. Ze moeten de suiker nog een beetje vinden maar eenmaal gevonden dan blijven ze komen. Arja vertelde dat zodra ze met de suikerverpakking buiten kwam bij hun vorige woning de vogeltjes al wisten dat ze eten kregen. 

De regen hield nog even aan dus tijd genoeg om voor vandaag te bedenken wat we zouden gaan doen. We besloten naar Porto Marie te gaan.


Dit is een baai waar je heerlijk kan snorkelen en genieten van een ver gezicht op zee. De zon scheen heerlijk toen we er aankwamen. Voor sommige stranden moet je entree betalen, zo ook hier. 4 antiliaanse guldens per persoon en 5 per ligbed. Voor 18 NAF heb je een bewaakt strand met prima ligbed. 
Na even af te hebben gekeken hoe de mensen om ons heen zich op maakten voor een duik naar de wereld onder water hebben  wij de stoute schoenen (flippers) aangedaan en zijn gaan snorkelen. De duikbril sloot niet af, de luchtpijp van Annelies bleek lek zo kwamen we al gorgelend weer boven. De neus was schoon, de maag vol, de ogen ontsmet. Het water is echt zout. Het voordeel daarvan is dat je niet zoveel moeite hoeft te doen om te blijven drijven! Na alle perikelen hersteld te hebben ontdekten we de wereld onder water.

Echt prachtige vissen!! Roze, blauwe, gele, zwarte, grijze, witte, paarse, oranje, groene, gestreept, gevlekt, regenboogkleur, gestippeld, platte, groot, klein, dik, dun, spits, koffermodel. Ze zwommen er allemaal rondom het koraal en betonnen potten met allemaal gaten erin die men daar voor het snorkelend publiek heeft geplaatst.De wereld onder water is echt heel mooi. Je ziet ze op elkaar jagen of rustig voortbewegen in scholen of alleen. Als je rustig flipperde dan kwamen ze soms volgen. Ook zagen we zeeegels, zeeanemonen. Iemand vertelde dat een stuk verderop bij rotsen een "Lionfish" was gezien. Deze vis heeft stekels die zeer giftig zijn. Als je daarop gaat staan dan kan je behoorlijk ziek worden. 
                               flamingos
 

Na dit zonnebad hebben we nog wat rond gereden in de omgeving van Sint Willibrodus. Je komt langs de zoutpannen en de flamingoplas, heuvel op en heuvel af boenke, boenke, diepe kuilen, onmogelijk plassen. Alles is mogelijk in dit land maar rij dan vooral niet te hard. Het geeft een gevoel in een Afrikaans land te zijn. 


Aangekomen in de supermarkt bleek men ons vrijwel niet te verstaan. De eigenaar was een Jamaicaan die wel Spaans sprak. Een oude man van 74 hielp ons bij onze aankopen. De antiliaan is heel bereidwillig je te helpen als je ze met respect behandelt. Deze man vertelde dat hij jarenlang voor Shell had gewerkt als laborant. De kinderen hadden in Nederland gestudeerd. Zelf was hij er nooit geweest want hij zag tegen de vliegreis op. 

Nadat we nog even met hem stonden te praten vroegen we hem waar we iets kant en klaars te eten konden halen. Iets wat de lokale bevolking ook eet. Hij overlegde even met z'n Jamaicaanse baas waarna hij ons begeleide naar een Jamaicaans afhaalrestaurant. We konden kiezen uit o.a. geitenvlees, kip, saté ..... met rijst, aardappel en salade. Er hingen geen voorbeelden op wat je zou krijgen dus ja we hebben de oude man maar geloofd dat we goed eten zouden krijgen. Wel gaven we aan dat het niet Spicy moest zijn want dat is echt heet hier. Onze maaltijd zag er zo uit. 

Na een fooi voor de oude man en een bezoek aan de drogist, apotheek voor afterbite hebben we thuis in ons appartementje heerlijk gegeten. 

In het regenseizoen wat het nu is zijn er veel hele kleine muggen die gemeen kunnen steken. We zien mensen die helemaal onder de bulten zitten. Het goede advies van Henk en Arja heeft ons er redelijk tegen gewapend. Het voordeel van het verblijf bij Henk en Arja is dat ze heel veel kunnen vertellen van het land en de gewoontes, wat de gemakken en ongemakken zijn. Voor ons zijn ze echt een soort gids! 


Benzine stelen kun je hier niet, je betaald vooraf een bedrag en voor dat bedrag geeft de pomp benzine. mocht je nu te weinig ruimte in de tank hebben dan kun je weer aansluiten in de rij en het overige bedrag van de cassiere terug ontvangen.  Alle auto's hebben een beveiligde moer per wiel, anders wordt je wiel gestolen. Ook is men gek op het stelen van de accu. Het rare is dat dit soort artikelen gestolen worden maar dat huizen nauwelijks beveiligd zijn tegen diefstal. 


Jullie zijn weer een beetje op de hoogte. Allemaal de groetjes en tot morgen hopen we!!