woensdag 19 oktober 2011

woensdag 19 oktober 2011

We wilden gaan ontbijten en hadden net alles buiten staan toen barstte er een enorme bui los. Snel onder het afdak luisterend naar het gekletter aten we ons ontbijt. Het brood hier is wat luchtiger dan in Nederland en het witte brood smaakt een beetje zoet. Er zijn hier best veel soorten brood te koop, zelfs een soort pepernootbrood. 

De papegaai op de eerste foto van de blog van gisteren is gemaakt van een autoband welke vandaag door Arja is gevuld met een dikke laag suiker. Op deze zoetigheid komen suikerdiefjes af, dit zijn hele kleine gele vogeltjes die gek op suiker zijn. Ze moeten de suiker nog een beetje vinden maar eenmaal gevonden dan blijven ze komen. Arja vertelde dat zodra ze met de suikerverpakking buiten kwam bij hun vorige woning de vogeltjes al wisten dat ze eten kregen. 

De regen hield nog even aan dus tijd genoeg om voor vandaag te bedenken wat we zouden gaan doen. We besloten naar Porto Marie te gaan.


Dit is een baai waar je heerlijk kan snorkelen en genieten van een ver gezicht op zee. De zon scheen heerlijk toen we er aankwamen. Voor sommige stranden moet je entree betalen, zo ook hier. 4 antiliaanse guldens per persoon en 5 per ligbed. Voor 18 NAF heb je een bewaakt strand met prima ligbed. 
Na even af te hebben gekeken hoe de mensen om ons heen zich op maakten voor een duik naar de wereld onder water hebben  wij de stoute schoenen (flippers) aangedaan en zijn gaan snorkelen. De duikbril sloot niet af, de luchtpijp van Annelies bleek lek zo kwamen we al gorgelend weer boven. De neus was schoon, de maag vol, de ogen ontsmet. Het water is echt zout. Het voordeel daarvan is dat je niet zoveel moeite hoeft te doen om te blijven drijven! Na alle perikelen hersteld te hebben ontdekten we de wereld onder water.

Echt prachtige vissen!! Roze, blauwe, gele, zwarte, grijze, witte, paarse, oranje, groene, gestreept, gevlekt, regenboogkleur, gestippeld, platte, groot, klein, dik, dun, spits, koffermodel. Ze zwommen er allemaal rondom het koraal en betonnen potten met allemaal gaten erin die men daar voor het snorkelend publiek heeft geplaatst.De wereld onder water is echt heel mooi. Je ziet ze op elkaar jagen of rustig voortbewegen in scholen of alleen. Als je rustig flipperde dan kwamen ze soms volgen. Ook zagen we zeeegels, zeeanemonen. Iemand vertelde dat een stuk verderop bij rotsen een "Lionfish" was gezien. Deze vis heeft stekels die zeer giftig zijn. Als je daarop gaat staan dan kan je behoorlijk ziek worden. 
                               flamingos
 

Na dit zonnebad hebben we nog wat rond gereden in de omgeving van Sint Willibrodus. Je komt langs de zoutpannen en de flamingoplas, heuvel op en heuvel af boenke, boenke, diepe kuilen, onmogelijk plassen. Alles is mogelijk in dit land maar rij dan vooral niet te hard. Het geeft een gevoel in een Afrikaans land te zijn. 


Aangekomen in de supermarkt bleek men ons vrijwel niet te verstaan. De eigenaar was een Jamaicaan die wel Spaans sprak. Een oude man van 74 hielp ons bij onze aankopen. De antiliaan is heel bereidwillig je te helpen als je ze met respect behandelt. Deze man vertelde dat hij jarenlang voor Shell had gewerkt als laborant. De kinderen hadden in Nederland gestudeerd. Zelf was hij er nooit geweest want hij zag tegen de vliegreis op. 

Nadat we nog even met hem stonden te praten vroegen we hem waar we iets kant en klaars te eten konden halen. Iets wat de lokale bevolking ook eet. Hij overlegde even met z'n Jamaicaanse baas waarna hij ons begeleide naar een Jamaicaans afhaalrestaurant. We konden kiezen uit o.a. geitenvlees, kip, saté ..... met rijst, aardappel en salade. Er hingen geen voorbeelden op wat je zou krijgen dus ja we hebben de oude man maar geloofd dat we goed eten zouden krijgen. Wel gaven we aan dat het niet Spicy moest zijn want dat is echt heet hier. Onze maaltijd zag er zo uit. 

Na een fooi voor de oude man en een bezoek aan de drogist, apotheek voor afterbite hebben we thuis in ons appartementje heerlijk gegeten. 

In het regenseizoen wat het nu is zijn er veel hele kleine muggen die gemeen kunnen steken. We zien mensen die helemaal onder de bulten zitten. Het goede advies van Henk en Arja heeft ons er redelijk tegen gewapend. Het voordeel van het verblijf bij Henk en Arja is dat ze heel veel kunnen vertellen van het land en de gewoontes, wat de gemakken en ongemakken zijn. Voor ons zijn ze echt een soort gids! 


Benzine stelen kun je hier niet, je betaald vooraf een bedrag en voor dat bedrag geeft de pomp benzine. mocht je nu te weinig ruimte in de tank hebben dan kun je weer aansluiten in de rij en het overige bedrag van de cassiere terug ontvangen.  Alle auto's hebben een beveiligde moer per wiel, anders wordt je wiel gestolen. Ook is men gek op het stelen van de accu. Het rare is dat dit soort artikelen gestolen worden maar dat huizen nauwelijks beveiligd zijn tegen diefstal. 


Jullie zijn weer een beetje op de hoogte. Allemaal de groetjes en tot morgen hopen we!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten